Monday, December 31, 2007

2008 წლის 1 იანვარი
00:03

მკიდია : )

Friday, December 28, 2007

ახალი წელი


ახალი წელი ახლოვდება და სულ არ მეახალწლება. 2008-შიც ის ნაგავი დამხვდება, რომელიც 2007-ში ვერ ჩამოვიწმინდე. ეს პირობითი დღესასწაულები ნერვებზე მშლიან!

მაგრამ შეიძლება მაინც მოხდეს რაღაც სასიკეთო ცვლილება. 2 იანვარს ჩემი თანამშრომელი მონასტერში აპირებს ასვლას და ერთი კვირით დარჩენას. ალბათ, მეც წავყვები. ამით ჩემი დიდი ხნის ოცნება ახდება. ზაფხულში კი მინიმუმ ერთი თვით ავალ ზედაზენზე. წელს მითხრა ერთმა ბერმა, თუ გინდა ამოდი და აქ იყავიო. მაგის მერე სულ ამაზე ვფიქრობ. ბერობის სურვილი პირველად 3 წლის წინ გამიჩნდა, მაშინ, როდესაც ის მოხდა... მაგის მერე გადავიფიქრესავით, სწავლა დავიწყე, ჩავაბარე, წარუმატებლობები და წარმატებები (ჩემი გათვლებით, უფრო მეტი წარუმატებლობა იყო), მაგრამ მონასტრის იდეა თავიდან არ ამომდის. განსაკუთრებით მას შემდეგ მომინდა, რაც ზედაზენი ვნახე. კიდევ ერთმა ბერმა მარტყოფში დარჩენა შემომთავაზა. თუმცა, ალბათ მაინც პირველზე გავაჩერებ არჩევანს.

მერამდენედ ვამბობ, აქ ჩემთვის ადგილი არ არის! სხვათა შორის, სახლში გაფრთხილებული მყავს ხალხი და ჩემს აბარგებას მშვიდად შეხვდებიან. პირველად როდესაც ვუთხარი, მაშინ კი ინერვიუალასავით დედაჩემმა, მაგრამ შემდეგ მიხვდა, რომ სიტყვა არ გადავიდოდი. საიმისო ნებისყოფა ნამდვილად მაქვს, რომ ჯერ იქ ავიდე და მერე დიდი ხნით დავრჩე. გულს უხარია, როდესაც აცნობიერებს, რომ ამ მობეზრებულ სახეებს ვეღარასდროს ნახავს. მხოლოდ მე, ბუნება, რამდენიმე სხვა ბერი და კალამ-ფურცელი...

პირველად წვერი სწორედ ამიტომ მოვუშვი და ამის მერე სიმბოლურად აღარ ვიპარსავ : )
დათო და შოთა ბეროს მეძახიან. მგონი, რაღაც მართლა არსებობს...

Monday, December 24, 2007

Somebody somewhere your life's going nowhere,
Somebody somewhere your heart's growing colder,
Somebody somewhere your game's nearly over,
Somebody somewhere your life...


Saturday, December 22, 2007

ორგულო, აღმოიღე პირველად დჳრე თუალისაგან შენისა და მაშინ იხილო აღმოღებად წუელი თუალისაგან ძმისა შენისა. ნუ მისცემთ სიწმიდესა ძაღლთა, ნუცა დაუფენთ მარგალიტსა თქუენსა წინაშე ღორთა, ნუუკუე დათრგუნონ იგი ფერჴითა მათითა და მოიქცენ და განგხეთქნენ თქუენ. ითხოვდით, და მოგეცეს თქუენ; ეძიებდით და ჰპოვოთ; ირეკდით, და განგეღოს თქუენ.

Anyone Anywhere




მიყვარს რა ეს ჯგუფი. სულში ზიან თითქოს და საჭირო დროს საჭირო სიმღერას უშვებენ...

No one seems to care anymore
(as) I wander through this night all alone
No one feels the pain I have inside
Looking at this world through my eyes

No one really cares where I go
Searching to feel warmth forever more
The wheels of life they turn without me
Now you are gone... eternally

No...
Don't leave me here
The dream carries (me) on
Inside
I know...
Its not too late
Lost moments blown away
Tonight

Mankind, with your heresy
Can't you see that this is killing me
There's no one in this life
To be here with me at my side

Imagine...

Imagine there's no heaven,
It's easy if you try,
No hell below us,
Above us only sky,
Imagine all the people
living for today...

Imagine there's no countries,
It isn't hard to do,
Nothing to kill or die for,
No religion too,
Imagine all the people
living life in peace...


You may say Im a dreamer,
but Im not the only one,
I hope some day you'll join us,
and the world will be as one.


Imagine all the people
Sharing all the world...

You may say Im a dreamer,
but Im not the only one,
I hope some day you'll join us,
And the world will live as one.

Imagine no possessions,
I wonder if you can,
No need for greed or hunger,
A brotherhood of man,
Imagine all the people
Sharing all the world...

You may say Im a dreamer,
but Im not the only one,
I hope some day you'll join us,
And the world will live as one.

არ მომწონს ლენონი, მაგრამ ზოგჯერ ისიც ჭკვიანურ ტექსტებს წერდა.
ერთი რაღაც ვერ გამიგია: რატომ ირთულებს ადამიანი ცხოვრებას? თავისთვის იგონებენ წესებს, ცდილობენ მათ დაცვას, მაგრამ ყველაზე დიდ სიამოვნებას მაშინ იღებენ, როდესაც წესებს არღვევენ; ხან ერთნი არიან, ხან ორნი, ხანაც მრავალნი, მაშინ, როდესაც უნდა იყვნენ ისინი, ვინც სინამდვილეში არიან! ადამიანები წიგნებივით არიან, ნებისმიერის წაკითხვა შეიძლება. უბრალოდ, ზოგი მძიმე წასაკითხია, ზოგი ბევრი ფურცლისგან არის აწყობილი, ისინი ჟანრებათაც იყოფიან.
ამ ბოლო დროს ფანტასტიკამ გამიტაცა. მგონი, მართლა საინტერესოა, ოღონდ ავტორსაც გააჩნია. არის მომენტები, როდესაც ისე კარგადაა დაწერილი და აღწერილი, რომ მართლა იჯერებ რაღაც შეუძლებელ მოვლენას, მაგრამ უმეტეს შემთხვევაში, წიგნს ავტორის უნიჭო ხელი ეტყობა.
ყველაფრის გამოსწორება შეიძლება! უბრალოდ, თვალები უნდა დახუჭო და გონება ყოველდღიური ნაგვისგან გაითავისუფლო, რის შემდეგაც ფანტაზიის უნარი აამოქმედო და... არც ტკივილი, არც ნერვების შლა, არც სიღარიბე, არც სიმდიდრე, არც მარტოობა!.. მერე რა, თუ რამე გეტკინათ - ამის შემდეგ რაღაც ორმაგად გაგიხარდებათ!
რა არის დედამიწაზე უფრო მეტი - აღმართი თუ დაღმართი? მგონი (შეიძლება ითქვას, დარწმუნებული ვარ) მათი რაოდენობა ტოლია. ყოველ აღმასვლას დაღმასვლა მოჰყვება ხოლმე, მაგრამ მთავარია მან საგრძნობი ზიანი არ მოგაყენოს.
მოკლედ, ტვინს ვბურღავ. რაღაცის დაწერა მინდა და არ ვიცი რის. როცა მოვიფიქრებ და ჩამოვყალიბდები, მაშინ უფრო დაწვრილებით დავწერ ყველაფერს.

დიდი მადლობა ყურადღებისთვის

Thursday, December 20, 2007

BUDDHISM


ბუდას მოძღვრების - ბუდიზმის საფუძველია ოთხი ჭეშმარიტება:

1. ეს ქვეყანა სავსეა სულიერი და ფიზიკური ტანჯვით: ტანჯვაა დაბადება, სნეულება, სიყვარულიც და საყვარელ არსებასთან განშორებაც ტანჯვაა, ტანჯვაა სიბერე და, საბოლოოდ, სიკვდილი.
2. არსებობს ტანჯვის მიზეზი. ეს არის სიცოცხლის, ყოფნის სურვილი, ლტოლვა ქონებისა და დიდების მოხვეჭისკენ.
3. შესაძლებელია ტანჯვის თავიდან აცილება: ამისთვის ადამიანმა უარი უნდა თქვას ყოველგვარ სურვილზე.
4. არსებობს ტანჯვის აცილების სხვა გზა, რაც ადამიანებს საბოლოო ხსნას მოუტანს.

ხსნის გზა რვა საფეხურისგან შედგება:

1. მართალი სარწმუნოება, რათა სწამდეს ეს ოთხი ჭეშმარიტება.
2. მართალი განზრახვა, რათა ადამიანი იქცეოდეს იმ ოთხი ჭეშმარიტების თანახმად.
3. მართალი ზრახვები, რათა უარი თქვას სიცრუეზე, ცილისწამებაზე...
4. მართალი ქმედება, რათა არ ავნოს ცოცხალ არსებებს - არც ადამიანს, არც ცხოველს, არც მწერს.
5. მართალი ცხოვრება, რათა პატიოსნებით მოიპოვებდეს ცხოვრების სარჩოს.
6. მართალი ძალისხმევა, რათა მუდამ იშორებდეს ამაო ფიქრებსა და ცუდ გავლენებს.
7. მართალი მეხსიერება, რათა მუდამ ახსოვდეს, თუ კიდე რა დარჩა შეუსრულებელი ჭეშმარიტი ცხოვრების გზაზე.
8. მართალი თვითჩაღრმავება, რათა მიაღწიოს შინაგან სიმშვიდეს, აღარ აღელვებდეს მიწივრი ზრახვები, არც სიხარული სრულყოფილების მიღწევისა და საბოლოო გათავისუფლების გამო.

მხოლოდ ხსნის გზის რვა საფეხურის გავლის შემდეგ მიაღწევს ადამიანი ხსნას, გასხივოსნებას, გამოღვიძებას ცრუ ცხოვრებიდან, რომელიც ცუდი და მტანჯველი სიზმარია, ჭეშმარიტ ცხოვრებაში. ამ გამოღვიძებას ბუდიზმში ნირვანა ეწოდება: ეს არის სრული სიმშვიდე - არც სიცოცხლე, არც სიკვდილი.

******************************************

განვსხივოსნდე?

Sunday, December 16, 2007

Empty vessel under the sun
wipe the dust from my face
another morning black Sunday
coming down again
empty vessel
empty veins
empty bottle
wish for rain
that pain again wash the blood off my face
the pulse from my brain
and I feel that pain again

I'm looking over my shoulder
'cos millions will whisper
I'm killing myself again
maybe I'm dying faster
but nothing ever last
I remember a night from my past
when I was stabbed in the back
and its all coming back
and I feel that pain again

I abhor you I condemn you
'cos this pain will never end
you got away without a scratch
and now you're walking on a lucky path
I have to laugh
but you'd better watch your back

there's pathetic opposition
they're the cause of my condition
ill be coming back for them
I've a solution for this sad situation
nothing left but to kill myself again

because
I'm so empty

არ მინდა ის მომენტი დადგეს...


Countless times I trusted you,
I let you back in,
Knowing... Yearning... you know
I should have run... but I stayed

Maybe I always knew,
My fragile dreams would be broken for you.

Today I introduced myself,
To my own feelings,
In silent agony, after all these years,
They spoke to me... after all these years

Maybe I always knew...

საათი

საოცარია, მაგრამ ისეთი შთაბეჭდილება მრჩება, რომ საათი არ მოძრაობს. არ ვიცი, შეიძლება მართლა ასეცაა, ანაც ის მხოლოდ ჩემთვისაა გაჩერებული. ამდენი წლის განმავლობაში მინიმუმ 500 კაცი მაინც გავიცანი და ყველა ერთმანეთს ჰგავს. არა, გარეგნობას არ ვგულისხმობ, ამჯერად ხასიათზე ვლაპარაკობ. არიან ძმაკაცები, მეგობრები, ნათესავები და... საოცრება - ყველა ერთნაირია!

არის მომენტები, როდესაც ძალიან ცუდად ვარ. ძირითადად ამას რამე მიზეზი აქვს ხოლმე, მაგრამ ზოგჯერ უმიზეზოდ ცუდადაც ვხვდები. ჩემზე მაგრად მოქმედებს მუსიკა და ამინდი. შეიძლება რომელიმე სიმღერამ ან წვიმამ დამგრუზოს, ანაც... ხოდა, ვზივარ ამ დროს ჩუმად, წყნარად, არავის ვაწუხებ (ბოლო დროს საკუთარ თავში მაზოხიზმისაკენ მიდრეკილებაც აღმოვაჩინე), მაგრამ თურმე ამით სხვები წუხდებიან. საოცარია, მაგრამ ვერა და ვერ დავდექი იმ ხასიათზე, რომელიც ყველას მოეწონება. როდესაც კარგად ვარ, თურმე გარშემო მყოფებს ვუშლი ნერვებს, როდესაც ცუდად ვარ, მაშინაც ვუშლი ყველას ნერვებს... როდესაც ვლაპარაკობ, მაგ მომენტში ღიზიანდებიან (ზოგჯერ სიმართე მწარეა) და სიჩუმე კი მთლად აცოფებთ!
ყველაზე საინტერესო კი ისაა, თუ რატომ მირჩევნია ცუდად ყოფნის ჟამს მარტო ყოფნა... რა თქმა უნდა, შემიძლია მივიდე რომელიმე ძმაკაცთან და გული გადავუშალო, მაგრამ აზრი?! მე ვერ ვხედავ აზრს, პირიქით, უფრო ცუდად გავხდები იმის გამო, რომ მათ არ ესმით ჩემი. დამიჯდებიან, მომისმენენ და ჭკუის დარიგებას შეეცდებიან, შეცდომებს შემისწორებენ. ეჰ, არადა ადამიანს მაგ დროს სულ სხვა რაღაც სჭირდება - გამხნევება! ნეტა ესმოდეთ, რამდენი სიკეთის გაკეთება შეუძლია ერთ თბილ სიტყვას. უბრალოდ გამხნევება, თუნდაც თავში წამორტყმა გამხნევების ნიშნად (მაინც და მაინც აუცილებელი არ არის ხელჩართული ბრძოლა გავმართოთ).
მგონი, ზოგს მაშინ ვახსენდები, როდესაც რამეში დავჭირდები. მაშინ მოუნდებათ ჩემთან დარეკვა, მოსვლა ან სხვა საშუალებებით დაკავშირება. მელაპარაკებიან, მიხსნიან - მე კიდე დებილის სახით ვუსმენ და ყველაფერზე თავს ვუქნევ.
ხო, დაბოლოს, კინაღამ დამავიწყდა. სხვათა შორის, მეც ადამიანი ვარ : )) ხანდახან (იშვიათად, მაგრამ მაინც) მეც მწყინს ხოლმე რაღაც-რაღაცები. ბევრი რამე მოხდა, რაც ჩემი სიჩუმით გადავიტანე და მერე იმათ ისევ გაღიმებული სახით შევხედე. თუმცა, იმასაც კარგად ვხვდები, რომ ასე დიდხანს არ იქნება. ერთხელაც მოხდება და ყველას იქ გავაგზავნი, საიდანაც დაბრუნება ძნელია (მოფერებით ოცნებების სასაფლაოს ვეძახი). რას ვითხოვ ბევრს? უბრალოდ, ერთი ღიმილი : ) დავიჯერო, მართლა ძნელია ამ თხოვნის შესრულება?


ეჰ, თამუნია, თამუნია... ხომ ვამბობდი, არაფერი გამოვა-მეთქი, შენ კიდე არ გჯეროდა :)


წესით, ეს სურათი უნდა მოძრაობდეს, მაგრამ, როგორც ჩანს, ჩემზეა გაბრაზებული და გაჩერდა :|

Friday, December 14, 2007

Road To Nowhere

On your way
You were told
Not to lie any more
But this thing is such damned
All the time
Feel the pain in your hand
Feel the blood in your vains
Hold your dreams in your mind
Cause there're dying

For some kind of heroes
Some kind of lies
I can read everythig in your eyes
Why don't you lie me
Why want you to say
That there is one way to anyway...

And now you have changed
You've gained all the games
And now you are trying
To find the truth in someone's eyes
See the tears running down
See the blood after the fight
See the sky is falling down
For the graves...

Of some kind of heroes
Some kind of lies
I can read everythig in your eyes
Why don't you lie me
Why want you to say
That there is one way to anyway...

Open scars,
Pain in eyes -
Sacrifice yourself.
Winning wars,
Breaking laws -
That's what you get.
Going up,
Coming Down -
Throw your misery's crown!
Misty roads,
Reckless Crowds -
Don't try to upset me!

Will I Wake Up Tomorrow?
Come, see my pain and sorrow!
It's not time for lying,
Cause there're people dying...

There is no heaven on Earth
There're only you and me
We have to swim through the waterfall
Just close your eyes and try to see.
Be longer than life
And heavier than night
When moon is bright
Please, control my mind...

Will I Wake Up Tomorrow?
Come, see my pain and sorrow!
It's not time for lying,
Cause there're people dying...

Thursday, December 6, 2007

buzz


დამირეკეს და უარით გავისტუმრე :|

უარით გამისტუმრეს...

აშკარად ცუდი პერიოდი მაქვს...

Wednesday, December 5, 2007

დავიღალე საშინლად

ვგრძნობ, აღარ შემიძლია
ცოტაც და გადავიწვები
მაინც არ მასვენებენ
ეჰ... ნეტა კიდევ რამდენს გავძლებ?