Wednesday, February 20, 2008

ტააააკსს...

ბევრი რამის დაწერას ვაპირებდი, სურფ სარქისის ლეგენდაზე მომეყოლა, ბედის არსებობა-არარსებობაზე მეთქვა ორიდე სიტყვა, მაგრამ ახლა საშინლად მეზარება და თან ფეხბურთის საყურებლად მივდივარ. ”მილანისა” და ”არსენალის” ტანჯვას უნდა ვუყურო.
ჰოდა, მთლად უაზრო წერილი რომ არ გამომივიდეს საკუთარ თავთან, ბარემ ამ სურათს დავდებ, რომელიც მოულოდნელად გამახსენდა :D სულ ასეთი მომღიმარეა ეს ოხერი :უსერ:



დავით, მაგარი მევასები, მაგრამ ტვინს მიორსულებ ხოლმე და იაჰუში სულ offline-ze ამიტომაც მიზიხარ :))